نقش سبک زندگی، حیات رابطه ای و کنترل زندگی در رابطه بین موقعیت اجتماعی و رضایت از زندگی

مقاله حاضر به نقش موقعیت اجتماعی در ایجاد رضایت از زندگی می‌پردازد. براساس مبانی تئوریک، موقعیت اجتماعی افراد و گروه‌ها که خود از پایگاه اجتماعی اقتصادی، توانایی کنترل بر زندگی و بر قراری حیات رابطه‌ای و سبک زندگی ناشی از آن شکل می‌گیرد، می‌تواند از جمله مبین‌های رضایت از زندگی در نظر گرفته شود. بدین ترتیب پایگاه اجتماعی، اقتصادی و سبک زندگی انتخابی، بعنوان دو مولفه اصلی شکل‌دهنده موقعیت اجتماعی افراد، از طریق سازو کارهای واسط حیات رابطه‌ای و کنترل بر زندگی، با یکدیگر ارتباط برقرار می‌نمایند. نتیجه این فرآیند در زندگی کنشگران اجتماعی، رضایت آنها از زندگی خواهد بود. در بررسی تجربی سازوکارهای مطرح شده در پیوند بین موقعیت اجتماعی و رضایت از زندگی از روش پیمایش استفاده شده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه و مصاحبه با 390 نفر از افراد 18 سال به بالای ساکن تهران بدست آمده است. نتایج نشان داده است که گرچه میزان رضایت از زندگی در بین افراد مورد مطالعه در حد قابل توجهی قرار دارد، اما موقعیت اجتماعی افراد از طریق برقراری ارتباطات اجتماعی مطلوب، کنترل آنها را بر زندگی افزایش داده است و سبک زندگی انتخابی آنها را شکل می بخشد و در نهایت این ‌همه، اندازه رضایت از زندگی آنها را متاثر می‌سازد.